جزوه آرایه ها

آرایه های تک بعدی

آرایه یکی از مقاهیم مهم برنامه نویسی است که برای ذخیره اطلاعات در تعداد نامحدودی متغیر به کار می رود. هر آرایه شامل تعدادی متغیر است. در ++C، برای تعریف یک آرایه دارای 5 متغیر به صورت زیر عمل می کنیم:

int a[5]={4 ,9 ,3 ,0 , 1};

البته می توان یک آرایه را بدون مقدار دهی به صورت زیر تعریف کرد:

int a[5];

نکته 1: برای چاپ مقدار عضو چهارم یک آرایه بدین صورت عمل می کنیم:

cout << a[3];

مثال: برنامه ای بنویسید که یک عدد از کاربر گرفته( حداکثر 200) ، به آن تعداد عدد از ورودی گرفته و آن ها را در یک آرایه بریزد.

#include <iostream>
using namespace std;
int main()
{
     int number;
     int counter=0;
     int array[200];
     cin >> a;
     while(counter<a)
     {
          cin >> array[counter];
          counter++;
     }
     return 0;
}

آرایه های چند بعدی

تا اینجا، به کار با آرایه های تک بعدی پرداختیم. اطلاعات در این آرایه ها به صورت خطی ذخیره شده و برای دسترسی به آن ها تنها یک مشخصه نیاز است. نوعی دیگری از آرایه ها نیز وجود دارد که به آن ها آرایه ها چند بعدی گفته می شود. برای ساخت یک آرایه دو بعدی به این صورت عمل می کنیم:

int a[2][2]={ {7,3} , {4 , 2} };

مانند آرایه های تک بعدی، می توان در آرایه های چند بعدی نیز به آرایه مقدار دهی نکنیم:

int a[2][2];

نکته مهم: تا جای ممکن از آرایه های بزرگ استفاده نکنید. چرا که آن ها فضای زیادی اشغال کرده و بعضا باعث عدم اجرای درست کد می شوند. اگر کد خود را برای اجرا در یک Online Judge مانند Codeforces یا مسابقات ACM می نویسید، نیازی به ریختن اطلاعات در یک آرایه و سپس پردازش آن ها نیست. می توان هنگام گرفتن ورودی، بدون نیاز به تعریف آرایه، خروجی را نمایش داد و وقت و منابع سیستمی مورد نیاز کد را کاهش داد.